Παρασκευή 23 Μαΐου 2008

Ομορφη πολη (στην Μ.)

Αποτυπωνοντας την χαραυγη στο μυαλο μου,ενιωσα την κενοτητα στην επερχομενη διαθεση της ημερας.Την ελλειψη της γλυκυτητας,του προσωπου και της μεθης.Η εκτροπη σου σε εμμονή,εγινε συνηθεια.Υπαρχεις στις εκφανσεις των σκιων,ετσι μετατρεπεις την διαφορετικοτητα "μας" σε ενα ομοιο όλο.Ενα σημειο αναφορας για το καθε τι.Ενα σημειο αναφορας που δεν εχει σχημα,αρχη ή τελος.Γυριζοντας το κεφαλι προς τα εξω,αντηχουν εικονες του ενδοχωρου,το τοπιο εγινε καθρεπτης του ενδοχωρου, θυμιζοντας την μικρη σου διαμονη.Μεταβαινοντας στο απυθμενο βαθος της υφης σου,προξενουμε ουλες στα αιωρουμενα μπουκαλια.Φοβισμενα,Αναμιγνυονται στον νωχελικο σου κυκλωνα και εκρηγνυνται στα ανοιξιατικα σου βηματα.

Νοσταλγια,την πιο ομορφη στιγμη.Αυταρκεια -καταραμενη λεξη- η εννοια της ειναι διαβολικη.
Τοτε,όποτε.(Οι τονοι,όπου χρειαζονται.Αποφευγουμε τα βάρη).


/ -Λοιπον, σημερα θα ερθεις για καφε στο μπαλκονι μου.

\ -δεν θα μου πεις τον λογο;

/ -Εισαι το πιο ομορφο παραμυθι.

\ -Κι αν το μπαλκονι πεσει;

/ -Μιλας για κατι ανεφικτο.

\ -Μα πως;

/ -θα το ριξουμε εμεις.

Τετάρτη 7 Μαΐου 2008

-Ε, εμενα δεν μου αρεσουν οι μιζεροι κακοκεφοι ανθρωποι.
οι απαισιοδοξοι, ματαιοδοξοι, αυτοκαταστροφικοι.

-Λοιπον τοτε, μην μου κλαιγεσαι,
την ομορφια σου
που τοσο αγαπας
μην μου κρυβεις.
μην αδιαφορεις
ανακουφιζοντας το κορμι σου
στον πυθμενα της υποκρισιας.

γιατι ολα
οσα σ αρεσουν
και ολα
οσα αντιπαθεις
εισαι.