"ειναι μια χωρα που με διωχνει μακρια
με κλοτσαει με τα σκυλια και τους λεπρους της
και χτιζει γυρω μου τειχη και κελια
για να πεταει τους νοθους γιους της"


"τωρα που τιποτα δεν εχει απομεινει
μενει να βρουμε τη ζωη μας ξανα
ελα να στησουμε ενα ωραιο πανηγυρι
πανω απ'αυτη την αβυσσο
που χασκει για μας"



"δεν υπαρχει ομορφια
παρα μονο στο βλεμμα
που την φρικη κοιταει
και ομως αντεχει"



"αν βρεις την λαμψη και μια αγρια χαρα
θα μας παρει ο ουρανος πιο μακρια
σε μια γη που ανατελλει"



"δεν κοβεται στα δυο η ζωη
ειναι ηλιος και βροχη μαζι"


καλη ακροαση

Καγκελα παντου,ερχονται τα Ντου

οι μερες ειναι δυσκολες
εστω και αν δεν το εχεις αισθανθει στον απολυτο βαθμο
σε βαραινει ο πονος των αλλων

γιατι ζεις στην φυλακη οπως και γω
στην μεγαλη φυλακη που εξυμνουνε οι ηλιθιοι
και οταν κοιταξω τα ματια σου
μου μαρτυρουν πως αφουγκραζεσαι τις δυσκολες αυτες μερες

γιατι πανω απο πεντε χιλιαδες ανθρωποι κανουν απεργια πεινας
κρατουμενοι
πολιτικοι κρατουμενοι κατα κυριο λογο
και ειναι αστειο το οτιδηποτε
ωσπου το γελιο μετατρεπεται σε οργη

δεν εχει πια σημασια να πουμε για τα ειπωμενατο πολυτεχνειο και τα γεγονοτα που εγιναν παραμυθια στις ροδινες κοιλαδες των τηλεοπτικων καραναβαλιων

το παραμυθι παυει απο μονο του πιαδεν υπαρχει αλλο
Τερμα

ερχονται οι καταστασεις των υπερβασεωνμε σπασμωδικες βιαιες κινησεις καταληγουν πλαι στα αφτια μας και μας στριγγλιζουν την υπαρξη τους
δεν εχει πια σημασια να μιλησουμε για την συγχρονη χουντα ως ειδηση γιατι εχει ξεπερασει τα ορια της πληροφοριας ειναι κατι που ολοι μας πια μπορουμε να το αντικρυσουμε καθαρα μπροστα μας και δεν ειναι ωφελιμο να μεινουμε εκει αλλα να διακρινουμε τις κινησεις αυτου του τερατος που ερχεται κατα πανω μας
κατα εναν περιεργο τροπο η τηλεοραση σαν μαγνητης δεν σε αφηνει να κοιταξεις εξω απο αυτην προσπαθεις αλλα δεν μπορεις να κουνησεις τα μελη σου καθηλωτικα προσκυνας την υποταγη σου στο τιποτα


ειναι αναγκη να βγουμε λιγο απο την ζεστασια των παραμυθιων που πλεκουμε για να φωλιασουμε τα ονειρα μας
ωστε να αισθανθουμε το κρυο νερο που ξεπλενει τα βρωμικα κορμια ανθρωπων που ζουν την εξαθλιωση.

ας αναψουμε την
αληθινη φωτια

αυτην την φωτια που βραζει μεσα μας
ας την μοιραστουμε
με οσους την εχουνε αναγκη




τα καλυτερα ερχονται

το νου σας

http://kratoumenoi.wordpress.com/2008/11/12/kalesma/

ΑΦαιρεσε τις υποψιες απο το προσωπο σου,
γιατι η νυχτα δεν θα μας δεχτει στην αγκαλια,
στην ολανθιστη φωτια της.

Σιωπη στην κενη σκηνη,
διαπεραστικα τυμπανα στο τελος της
στο μεσο της διαδρομης

ολα φαινονται διαφορετικα μετα τον πολεμο,
και νιωθεις πιο ασφαλης οταν χαμηλωνεις τα φρυδια
και δεν ανοιγεις τα ματια για να καταλαβεις,εστω και κατι ,

σκεπτεσαι επειτα το αγχος που κουβαλαει στις πλατες της, ή βαθεια στις τεσπες της μια τετοια κατασταση

λοιπον ελπιζω να σου μεινει για πολλες μερες το χθεσινο.
δεν θελω να το πω αυτο..το ειπα..
δεν θελω
γι αυτο το διαγραφω..κι ας κειτεται πιο πανω...
το καταργω προς στιγμην
και συνεχιζω τον συνειρμο μου πανω του..
γιατι αν μεινει στην μνημη και εκεινη επαναπαυτει στην ψυχικη σου κατασταση που εκμηδενιζει την ελλειψη (το κατα δυναμην+),
ισως γινει βασλσαμο (με ημερομηνια ληξης),
ή βαση για κατι αλλο,
και να με βοηθησει καπως να σκεφτω την αδικημενη μουσικη,που αφησαμε πισω.
τις μερες που ατεχνες και χωρις νεοτητα περασανε μπροστα απο την σκονη που βαραινει την εμπνευση.

στεναχωρια για την ελλειψη της μουσικης.

τιποτε παραπανω


Αλλωστε

"η επιτυχια ειναι εμποδιο για τον καλλιτεχνη,ισως πιο μεγαλο και απο την αποτυχια"

Μανος Χατζιδακις

ηρθε η ωρα μαγκες

ηρθε η ωρα λυσσασμενη να μας παρει απ'τον λαιμο,
θυμωμενη ωρα,που δεν μπορει να περιμενει

να μας δειξει τον ηλιο //
εμεις τεμπελιαζαμε εδω,
σαν παιδια απο κοπανα,κρυμμενα σε ενα υπογειο παραδεισο,
ακουγαμε τα πουλια
μα δεν μας θυμιζαν τιποτα

ηρθε η ωρα με μια κιθαρα και μας εφερε ανταρα.
που χωρουσε τοσα χρονια ολη αυτη η προσμονη;

αναρωτηθηκα για πρωτη μου φορα
οταν εσπασε η πορτα πισω μου
και γυρισα ξαφνιασμενος
και τυφλωθηκα
και δεν εβγαλα μιλια
και παλαβωσα
στραβοκαταπια
ιδρωσα
παγωσα
καθηλωσα την σκεψη μου
στο φως

στο βλεμμα που μου τα εξηγησε ολα
με μιας