για εμάς ο Χατζιδάκις σκότωσε τον θεό που ονομάζεται νιτσε.
το γλέντι,
η συντροφικότητα
είναι η ύψιστη μορφή
"δύναμης".
η μάταιη και συνεχής επιδίωξη αναγνώρισης έχει μονο ένα αποτέλεσμα, την μοναξιά.
Περί της Περιέργειας
Λίγοι απο μας έχουν την περιέργεια και την ανησυχία για πράγματα πιο δυσδιάκριτα.
Ο αυτοκαθορισμός των ατόμων αυτών με βάση τα αποτελέσματα της περιέργειάς τους
σημαίνει μονάχα την ματαιοδοξία τους και συντελεί στην μοναξιά .
Το να αποσκοπείς αναγνώριση συνεχώς για τη ζωή και τα έργα σου , που προκύπτουν απο την περιέργεια, τα βιώματα και άλλες συμπαντικές "πιέσεις" μπαίνεις στον φαύλο κύκλο της εξέλιξης σου , γίνεσαι καπιταλιστής ως το κόκκαλο , διότι ζεις για να επιβεβαιώνεσαι ως δυνατότερος κάθε μέρα όλο και πιο πολύ.(θέλεις να βλέπεις τα νούμερα να μεγαλώνουν)
Όπου κι αν φτάσεις την ικανότητα σου για κάτι στ αλήθεια δεν έχει σημασία. Καταντάς να υπερηφανεύεσαι για την περιέργεια σου.θα είσαι ένας ματαιόδοξος μόνος, ένας επιχειρηματίας , ένας δήθεν αντιεξουσιαστής που παίρνει απόσταση από τους άλλους λόγω "ανωτερότητας" (παρενέργειες ματαιοδοξίας), ένας
τραπεζίτης με 30 σπίτια 20 γκόμενες βυθισμένα σε μια μαύρη τρύπα.
η ουσία που διακρίνουμε στα πράγματα είναι άλλη.
η συντροφικότητα , η ένωση, ο έρωτας του ανδρόγυνου και όχι των δυο εγώ.
η ένωση είναι εκ των πραγμάτων υπερβατική μορφή του εγώ,
είναι το βίωμα της απλότητας και της πιο "βαθιάς ζωής". όταν δεν μπορείς να επιδιώκεις αναγνώριση επειδή δεν έχεις απέναντι σου αντίπαλο.
όταν η περιέργεια σου δεν είναι παράγοντας περηφάνιας αλλά απλώς κάτι που σε ωθεί να βελτιώνεις το τηλεσκοπικό σου μάτι και να βλέπεις βαθύτερα/ποτέ ομως δεν αφήνεις κατι τέτοιο να σε χαρακτηρίζει διαχωρίζοντας σε απο τον άλλον, σε βαθμό που εμποδίζει την ένωση.
μας αρέσει να εξερευνούμε κρυμμένα σύμπαντα και έχουμε άφθονη περιέργεια,
είμαστε επιρρεπής στην σκέψη μα αυτό δεν μας λέει τίποτα παραπάνω εκτός της εγγενούς αναφορικοτητάς του σε μια κλίση-τάση.
το μεγάλο στοίχημα για εμάς
είναι η συντροφικότητα διότι γνωρίζουμε πως είναι κάτι υπερβατικό.
τίποτε άλλο δεν (θα έπρεπε πια να) μας συγκινεί
έτσι και αλλιώς
παλαιοτέρα χωρίς να το γνωρίζουμε
αργότερα συνειδητοποιώντας το ,
ξέρουμε πια πως
"κάνουμε έργα για να περάσουμε την ώρα μας "