Τετάρτη 30 Απριλίου 2008

"Βαρυτερα απ'τα σιδερα"

(ηχογραφηση περι το 1925)

"Βαρυτερα απ'τα σιδερα,ειναι τα μαυρα ρουχα,
γιατι τα φορεσα κι εγω,για μιαν αγαπη πουχα.
Ετουτα ειναι τα βασανα κι οχι τα περασμενα
π'ανοιξανε παλιες πληγες και σταζουν μαυρο αιμα.
Στη μια φωτια αλλη φωτια,στον πονο αλλος πονος
σε τοσα βασανα γιατρος ο χαρος ειναι μονος."



Ερμηνεια
Μαρικα Παπαγκικα

Τρίτη 22 Απριλίου 2008

Περασαμε καλα λοιπον (νουμερο δυο)

να μην φοβασαι πια.
σου γραφω

επειδη δεν θα ακουσεις
τα λογια αυτα
απο στομα
ή ματια.


δεν ταυτιστηκες ποτε
με τον αποδεκτη.
των εκφρασεων σιωπης και αγχους.
της ανυπομονησιας, της απογοητευσης
της γαληνης,του γελιου και της σαγηνης.

ησουν εκει που εφθασα, να εισαι.

οπου τεθηκες,εκ των πραγματων.

η ανυμπορια εγινε
καθηλωση,στην εικονα σου.
χωρις επαφη,
κοινωνω το αερικο σου κορμι.

μια γλυκια μελωδια σου αφηνω, σαν χαδι
απαλα στον λαιμο σου,
να την ακους και να σε ξαφνιαζει
τις νυχτες που ερωτευεσαι τυχαιους
περαστικους της ζωης σου.

Δευτέρα 21 Απριλίου 2008

περασαμε καλα λοιπον

υπαρχει τροπος να μην το μαθεις.

και η εξεταση ειναι παντα δυσκολο πραγμα.
οταν απο πριν
φτυνεις αιμα.

υπαρχει τροπος να μην το μαθεις.
ποτε.


φθανοντας στην επιγνωση,
βυθιζεσαι στην απογνωση.


αναχωροντας γεματοι ζωη
αφηνουμε τον θανατο στις πλατες τους.


γελασες την τελευταια φορα

που φοβηθηκα.

φοβηθηκα την απωλεια.

αν και προηγουμενως,
ζωηρα ειχα αναρωτηθει
που βρισκομαι.

η απαντηση ηταν η ιδια.

Τρίτη 15 Απριλίου 2008

οταν ερθεις

περιμενοντας

μετραω

τα σχηματα

που με οριζουν.

οπως αυτα νομιζουν.

χειροποδαρα

με εχουνε κρεμασμενο

αλλα με την συνυηθεια και αυτο

γινεται ευχαριστο.


μα οταν σε ανταμωσω

μην δωσεις σημασια

στα κουρασμενα μελη μου

και την παραλυσια.


μοναχα λιγο στασου

και υστερα χαμογελα

να αφουγκραστω το ονειρο

την πιο ομορφη μερα

Πέμπτη 10 Απριλίου 2008

πιο λιγο
απο παντα
σε ειδα να κοιταζεις
με ολη σου την ομορφια.

και ειχες το φως
για φορεμα σου.

πιο λιγο
απο παντα.

Τετάρτη 2 Απριλίου 2008

"ο αερας οξυς.το βλεμμα της ξεθωριασμενο"

"δεν εχουνε τα λογια σημασια,
τα γραφουμε στο τζαμι αν θολωσει,
κι αν κατι απ'ολα αυτα εχει αξια,
ειναι οι στιγμες που ιδια εχουμε νιωσει"

Μια ανασα.
το απογευμα στην πολη,τα αμαξια ανησυχα
μπλεκονταν στην ηρεμια της βολτας μας.

οπως ο αερας που μας βρηκε για τελευταια φορα μαζι.
και νιωσαμε το ιδιο ριγος.
σαν να ημασταν ενας.

ενας ξενος.
κατηφοριζοντας προς το διαμερισμα του
δυστροπος,
αναθεματιζοντας τον κρυο καιρο που
συναντησε απροσμενα
στο τελος της απογευματινης του βολτας.


αφαιρεθηκα στην βροχη,την θυμηση,
τον αερα που ξεθωριασε το προσωπο σου.
οπως τοτε.
εξαφανιστηκες
χωρις καν να κουνησω το κεφαλι.
μοναχα μια κλεφτη ματια,
διασχιζοντας το τελος του διαδρομου,
περνουσες την πορτα με αναφιλητα.

ετσι αφουγκραστηκα την απουσια σου.

οπως και τοτε.

ο αερας ηταν οξυς.

και ας μην ησουν εσυ.

οπως και τοτε.

εσυ ησουν.

Τρίτη 1 Απριλίου 2008

Η πιο ωραια συναυλια



Μεσα σε εκτονωτηρια,ξεβραζουμε την μολυνση
απο τον αερα που καταπινουμε.

Μπορντελα,εκκοσμικευμενα,παραλλαγμενα,εξευγενισμενα,
εντεχνα.

Ο Θεος ασελγει, για να σε ανακουφισει.

ο τοπος εδω ειναι φρικαλεος.

τεχνη.ειναι μια τουαλετα.
εδω βρομαει.
οι αναγκες μας η μια μετα την αλλη.
ερχονται χωρις για να.
και μας προπαγανδιζουν.
μυθοποιουν τον εαυτο τους,
και αποπνεουν τον δικο μας.

φθηνα μαγαζια.γυναικες σε αποσυνθεση.
ζωη σε αποσυνθεση.
ειναι η τεχνη.
προβαρουμε καθημερινα την αυτοκαταστροφη σας.
το τελειωμα.
την εκσταση.
με ορους πορνειου.ερχεστε και φευγετε.
με ενα χαμογελο απο την τελευταια συναυλια
που ειχατε την ευκαιρια να δειτε.

χωρις σκεψη για το τελετουργικο.
τις μολυνσεις.
και τις ασθενειες.

εκστομιζετε επιβλητικους επαινους.
ταυτιζοντας την καλλιτεχνικη κλιση
με τους τροπους ζωης που αρμοζουν
στην "μεγαλοπρεπεια" σας.

η σημαντικοτητα φθηνει.
ολο αυτο το ποιημα,αρχιζει και τρελενεται.
η μουσικη κατηφοριζει στο ροζ δωματιο,
και το θεαμα σερνεται
μετατρεποντας την ουσια του
σε στεγνη αναγκη.


η αυθεντικοτητα στην τεχνη
ειναι αναγκαια,
για να συνειδητοποιησουμε
πως τα γυμνα της στηθη
ειναι πιο φυσικα
και πρωτογονα
απο ο,τιδηποτε αλλο.