Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2008
"Ποιητικη Βραδια"
O θάνατος θα 'ρθει και θα 'χει τα μάτια σου
O θάνατος θα 'ρθει και θα 'χει τα μάτια σου
αυτός ο θάνατος που μας συντροφεύει
απ' το πρωί ως το βράδυ, άγρυπνος,
κρυφός, σαν μια παλιά τύψη
ή μια παράλογη συνήθεια. Τα μάτια σου
θα 'ναι μια άδεια λέξη.
Κραυγή που έσβησε, σιωπή.
Έτσι τα βλέπεις κάθε πρωινό
όταν μονάχη σκύβεις
στον καθρέφτη. Ω, αγαπημένη ελπίδα,
αυτή τη μέρα θα μάθουμε και εμείς
πως είσαι η ζωή κι είσαι το τίποτα.
Για όλους ο θάνατος έχει ένα βλέμμα
O θάνατος θα 'ρθει και θα 'χει τα μάτια σου
Θα' ναι σαν ν' αφήνεις μια συνήθεια,
σαν ν' αντικρίζεις μέσα στον καθρέφτη
να αναδύεται ένα πρόσωπο νεκρό,
σαν ν' ακούς ένα κλεισμένο στόμα.
Θα κατέβουμε στην άβυσσο βουβοί.
(Cesare Pavese)
Καταθετω το ποιημα αυτο
απαντωτας στο καλεσμα της Roadartist
για μια "ποιητικη βραδια".
καλω με την σειρα μου οσους εχουν διαθεση
να συμμετασχουν σε αυτη τη "ποιητικη βραδια".
εχετε προσκληση ολοι.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
14 σχόλια:
Έχεις ένα βλέμμα θανάτου (κι αυτό το καθρεφτίζει και η επιλογή του ποιήματος)
Καμιά φορά με τρομάζεις γιατί με κάνεις να μην μπορώ να αγνοώ. Κι αν αυτό θέλεις να βλέπω εγώ (ο κάθε εγώ) την αλήθεια αυτής της ζωής, το πετυχαίνεις
μολις εγραψα ενα σχολιο, αλλα ο blogger κανει τα παιχνιδάκια του..
Συμφωνώ με το απο "πάνω" σχόλιο.
Καθηλωτικό ποίημα επέλεξες..
Σε ευχαριστώ πολύ για την αποδοχή της πρόσκλησης, να' σαι καλά!..
Meril,
"κι αν ειναι λογια δυσκολα ειναι τ αγαπημενα"
να εισαι καλα
Roadartst,
ναι γινεται αυτο καμμια φορα.
ευχαριστω εγω
για την προσκληση.
Μπαι
Θα κατέβουμε στην άβυσσο βουβοί...
γεμισε ποιηση η μπλογκοσφαιρα!
Εγώ λατρεύω τον θάνατο γιατί με γεμίζει ζωή.
Δεν θελω να ελθει ο θανατος και να εχει τα ματια μου.Θελω τα ματια μου να δακρυζουν ακουγοντας αυτες τις υπεροχες μουσικες.
Ω, αγαπημένη ελπίδα,
αυτή τη μέρα θα μάθουμε και εμείς
πως είσαι η ζωή κι είσαι το τίποτα..
Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες. Καθηλωτικό..
Ο θάνατος μας κάνει αγγέλους...
Μας βάζει φτερά, εκεί που είχαμε ώμους απαλούς...
Καλώς σας βρήκα
Το όνομα Χάρων πιθανότατα προέρχεται από το επίθετο "χάρων", που αποτελεί ποιητικό τύπο του αρχαίου χαροπός/ -ωπός < ρήμα χαίρω. Δεδομένου ότι ο Χάρων ήταν χθόνια θεότητα, η απευθείας συσχέτιση με το ρήμα χαίρω οφείλεται σε ευφημισμό!
ΥΓ μπορουμε να γινουμε και πιο χαζοι
επισης
"το γελιο ειναι τοσο σατανικο οσο και ανθρωπινο".
Πρασινο,
και εμενα μου αρεσουν οι ομορφες μουσικες,συνοδευομενες απο εξαισιο,λυτρωτικο, λικερ.
Χαρη,
ωραιος.
:)
Nathalie,
και εγω συμφωνω μαζι σου.
ceralex,
καλως σε βρηκαμε.
Αν πάρουμε υπόψη μας τις ανατολικές φιλοσοφιές ο θάνατος είναι μια νέα ευκαιρία για ζωή. Με άλλο πρόσωπο και ίδια ψυχή. Πιο όμορφα ή πιο άσχημα κάνεις όμως δε ξέρει!
Ωραία επιλογή ποιήματος!!!
Καλησπερα Mariel,
ειναι πολυ ομορφες οι ανατολικες φιλοσοφιες.
πρεπει να τις παιρνουμε υποψη,
για να ομορφαινουν τις ελπιδες μας.
καλα να περνας
@Αν ακους,
καλησπερα.
ναι.
αυτο μας σωζει.
"μεθυστε με κρασι,με ποιηση, με αρετη ή με ο,τι αλλο σας αρεσει"
Δημοσίευση σχολίου