Αγαπω το χωμα.
γιατι μυριζει ομορφα.
οταν βρεχει.
ειναι ωραια η βολτα κοντα στην ευωδια του.
βλεπω τα βλεφαρα σου.το φως που ξετυλιγεται.
το χωμα που σου μοιαζει,παντου μοσχοβολα.
"δως μου τα χερια σου"
ειναι το πιο δυσκολο πραγμα,
να σου εξηγησω.
"δως μου τα χερια σου"
μου ειναι το πιο δυσκολο πραγμα.
"μέσα από σένα είδα εμένα"
και μου ειναι δυσκολο να σου εξηγησω.
αγαπω το χωμα.
μυριζει ομορφα οταν βρεχει.
δως μου το χερι σου.
δεν υπαρχει εξηγηση.
ολα ειναι τοσο ομορφα.
ειναι τοσο ομορφα
που ξεπερνανε την εννοια.
ξεπερνανε το απειρο που οριοθετεις ασυνειδα.
δεν υπαρχει εξηγηση,
αγαπω το χωμα.
ειναι ολα τοσο ομορφα.
δως μου το χερι σου.
_____________________
15 σχόλια:
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ...
Μπορεί κάλλιστα να συνεχιστεί με τον στίχο του Εμπειρίκου: "πάρε τη λέξη μου δώσε μου το χέρι σου"...
φανταστικό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Πάντα το γιατί ήταν η αγαπημένη μου ερώτηση.
Μεγάλωσα όμως και μεγαλώνω...ακόμα.
Και καταλαβαίνω...
Καταλαβαίνω πως για μερικά πράγματα δεν υπάρχουν λόγοι λογικοί.
Καταλαβαίνω πως είναι ανόητο να προσπαθώ να δώσω στα πάντα μια εξήγηση.
Καταλαβαίνω πια και είναι τόσο μυστήριο και λυτρωτικό ταυτόχρονα αυτό.
... κι έβλεπα τ' ονειρο να παίζει...
κύμα και βότσαλο κι αρμύρα και καλοκαίρι μου ζεστό...
όλα είναι τόσο όμορφα που ξεπερνανε την έννοια
όταν δεν υπάρχει εξήγηση...όλα μοιάζουν πιο κοντά στην αλήθεια
Τα ματια μας εξηγουν τα παντα!
Τα ματια μας ορθανοιχτα σε τετοιες εικονες!
Τα ματια μας ας γινουν η διοδος της μουσικης σου, προς την ψυχη μας!
Αυτή την ώρα, με εκφράζει ο τίτλος του blog σου.
Η βροχή, πουθενά.
Το χώμα, κάτω απ΄ την άσφαλτο.
Τα χέρια, τσαλακώνουνε λέξεις σε τετράγωνα κουμπιά με άσπρα γράμματα.
Και προσπαθούν ν΄ αγγίξουν το φουστάνι, εκείνης της Ισπανίδας χορεύτριας που σ΄ ένα Μαδριλένικο καταγώγι, έβλεπε δυο χέρια να πλέκονται.
Τόσο σφιχτά, που κανείς δεν μπορούσε να πεί, ότι ήταν δύο.
Ευχαριστώ!
καποτε χωμα και σωμα το ιδιο αρωμα αποκτουν...καποτε, ισως οταν η απογνωση χτυπα με λαμα κατευθειαν στο κεντρο της ιριδας...για να σκαψει, να γευτει, να βγαλει τον πονο εξω απ το λαγουμι του ...αγριμι γαρ δικο μας...ο πονος στο βαθος ματιων αγαπημενων...
καθρευτης γινονται αυτα τα ματια...και το αγριμι ξεγελουν...κι εξω το βγαζουν...αλλιχτώντας ανακαλυπτει το φως και τ΄αρωμα του...το δικο του αρωμα...το δικο του φως...
και μη ρωτας γιατι καλε μου...
απλα γιατι εσυ τ' αγριμι!!
εσυ ο πονος...εσυ το αρωμα του
σε ματιααγαπημενα κρυβεσαι και προστατευεις εσενα....
φιλω...
διαβαζω σε κι ανακαλυπτω εσενα(;)
κι ετσι ξεγελω εμένα...
σε φιλω καλε μου....
να περνας ομορφα...
να πορευεσαι το φως της μερας οπως επιθυμεις...
να πορευεσαι το σκοταδι της νύχτας οπως ονειρευεσαι...
[off(?) topic]
Ελπίζω όλα καλά. :-)
roadartst
eyxaristw.
na sai kala.
haris,
wraia h proektash.
kalhspera.
kat,
thanks a lot.
na sai kala.
tanguera,
Einai dyskolo.
kala na pernas.
ceralex,
kalhspera,
poly omorfo to sxolio soy..
ta leme.
prasino liker,
dwse mas na pioyme apo to arwma soy.
na sai kala.
anthrakoryxos,
wraia h perigrafh ths katastashs soy.
kalhspera.
parakalw.
Marina,
omorfa logia.
san agrimi h psyxh moy tha soy fanerwsei to meli ths.
kala na pernas.
Vicky.
thanks.
ωραιο Πανάγο!
εει,
θενκς
ρε.
Hello. This post is likeable, and your blog is very interesting, congratulations :-). I will add in my blogroll =). If possible gives a last there on my blog, it is about the Home Theater, I hope you enjoy. The address is http://home-theater-brasil.blogspot.com. A hug.
Καλησπέρα...Υπέροχες φωτογραφίες, πολύ ωραίο το ποίημα, ταιριάζουν απόλυτα μεταξύ τους. Μου άρεσαν οι εικόνες των λέξεών σου, είναι ρομαντικές και γεμάτες αισιοδοξία. Κι εμένα μου αρέσει αυτή η μυρωδιά, αλλά έχω καιρό να τη μυρίσω...
Δημοσίευση σχολίου