Σάββατο 28 Ιουνίου 2008

Παυλος Σιδηροπουλος - Στην Κ.

Όταν κάποιο βράδυ θα σε ξυπνήσει απότομη η κραυγή σου
και τρέξεις στη μαμά σου να το πεις
Κι εκείνη τρομαγμένη μες στο ψυγείο κλείσει τη φωνή σου
θα 'ναι αργά μεσάνυχτα και θα 'χεις κουραστεί

Όταν θα αγαπήσεις το γέλιο σου και την αναπνοή σου
και δεις πως έχεις κάτι να μας πεις
Στο πλάι σου ο άνθρωπος που διάλεξες βιτρίνα στη ζωή σου
τριάκοντα αργύρια αντίτιμο σιωπής


Πες μας τι θα γίνει, αν κάποτε θ' αγγίξεις το κορμί σου
και το 'βρεις τσακισμένο απ' τις πληγές
Και γύρω σου κούκλες χλωμές ανίκανες ν' ακούσουν τη φωνή σου
κι οι αλήθειες σου να σέρνονται στο πάτωμα γυμνές

11 σχόλια:

Haris είπε...

Οι μεγάλες προσωπικότητες συνοδεύονται από έναν μεγάλο πόνο. Αυτό πλέον πρέπει να το πάρουμε σαν αξίωμα.
Για φαντάσου, κούκλες χλωμές ανίκανες ν' ακούσουν την φωνή σου. Αυτός ο άνθρωπος πρέπει να τσίριζε. Μόνος.

δεν υπαρχει κατι για το οποιο τιθεται θεμα είπε...

nai ontws.

foveroi stixoi.
ola panw tou kraygazoun,
gi'atyo itan megalos.

Vicky είπε...

Κάποτε σκεφτόμουν πως ίσως είναι ο πόνος που κάνει κάποιες προσωπικότητες μεγάλες.
Τώρα όμως, νομίζω πως αυτό που τις κάνει μεγάλες, είναι ο τρόπος που τον μοιράζονται.

δεν υπαρχει κατι για το οποιο τιθεται θεμα είπε...

vicky symfwnw

na sai kala

prasino liker είπε...

Ειμαστε μονοι.Οτι και να κανουμε.Μονοι παντου.Στην αγαπη ,στην παρεα ,στην φιλια,στην συζυγικη ζωη κτλ κτλ.Καποιοι, αυτη την μοναξια την κανουν τραγουδι ,αλλοι ζωγραφια. Απελπισμενες προσπαθειες για ενα χερι τρυφερο.

ceralex είπε...

Αγαπημένα λόγια ύμνοι μιας εποχής που ψάχναμε να βρούμε τι μας τρώει τι μας γεμίζει τι μας ξεζουμίζει...

Τόση αλήθεια μαζεμένη χωρίς να το βιώνουμε πλήρως αλλά να μπορούμε νατο κατανοήσουμε τόσο μα τόσο πολύ.

Ας μαζέψουμε απ τα πατώματα τις αλήθειες.... είδος προς εξαφάνιση

να είσαι καλά

Μαρινα ..... είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Μαρινα ..... είπε...

... το πιο αγαπημενο τραγουδι του ΠΑΥΛΟΥ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ!
για "τις αληθειες που σερνονται " αλλοτε γυμνες, κι άλλοτε με την "πρεπουσα kοινωνικη" φορεσια...

να εισαι καλά....
να πορευτεις όμορφο δειλι...


Υ,Γ....πανεμορφη μουσικη!!!!!!!

Vicky είπε...

Σε χάσαμε.. Καλά;

Nathalie είπε...

Καταπληκτικοί στίχοι. Νομίζω πως είναι βασισμένοι σ'ένα ποίημα της συντρόφου του Πρίγκηπα, της Γιόλας Αναγνωστοπούλου.. Όπως και να'χει είναι απίστευτοι και αναδεικνύονται από την ερμηνεία.. Φιλιά!

christina είπε...

όσες φορέρς και νατους ακούσω αυτούς τους σ΄τιχους δε θα πάψω ποτέ να ανατριχιάζω....