ηρθε η ωρα λυσσασμενη να μας παρει απ'τον λαιμο,
θυμωμενη ωρα,που δεν μπορει να περιμενει
να μας δειξει τον ηλιο //
εμεις τεμπελιαζαμε εδω,
σαν παιδια απο κοπανα,κρυμμενα σε ενα υπογειο παραδεισο,
ακουγαμε τα πουλια
μα δεν μας θυμιζαν τιποτα
ηρθε η ωρα με μια κιθαρα και μας εφερε ανταρα.
που χωρουσε τοσα χρονια ολη αυτη η προσμονη;
αναρωτηθηκα για πρωτη μου φορα
οταν εσπασε η πορτα πισω μου
και γυρισα ξαφνιασμενος
και τυφλωθηκα
και δεν εβγαλα μιλια
και παλαβωσα
στραβοκαταπια
ιδρωσα
παγωσα
καθηλωσα την σκεψη μου
στο φως
στο βλεμμα που μου τα εξηγησε ολα
με μιας
2 σχόλια:
Για τις χαμενες ωρες λοιπον που ερχονται και φευγουν χωρις να το καταλαβαινουμε.Για τις χαμενες ευκαιριες ,τα ονειρα που μενουν θαμενα μεχρι να ελθει ο πιο αξιος μουσικος με τις χορδες φτιαγμενες απο ωρες να μας ξεξυπνησει.Ισως να μας μαγεψει .Ισως οι λησμονημενες μας ελπιδες γινουν πραγματικοτητα.
Καλο σου βραδυ.
eyxaristw gia to sxolio soy..
kalhnyxta
Δημοσίευση σχολίου