τίποτα δεν ξέρεις.

μόνο,

μόνο όταν ξανασυστηθείς,

όταν ξανασυστηθείς.

με τον τριγμό εκείνο

με τον θαυμασμό και τον ενθουσιασμό

την αμηχανία και την Ελπίδα

τότε μόνο

τότε,

μόνο τότε θα μπορέσεις να θυμηθείς

το καθετί

θα μπορέσεις

μόνο τότε, θα μπορέσεις

να ζήσεις

τον έρωτα

στο καθετί..

έτσι

έτσι

έτσι με αυτόν τον τρόπο

αποπέμποντας την ανία από το δέρμα σου

εκείνη

εκείνη

εκείνη την στιγμή

που αρχίζει και πάλλεται η ζωή

εκτινάσσοντας την νοθρώτητα και την αργή αδιαφορία

στο κενό

εκεί

εκεί

εκεί

στο νέο σύμπαν

το συναίσθημα ξαναβρίσκει τον εαυτό σου

και το όνειρο του Χατζιδάκι

ανακαλύπτει ξανά (;) την νεότητα του

στο μηδέν

και

το άπειρο

στο χαμόγελο

και το τρέμουλο

στο έκο

και το κόρους

στο βιολί

και το σαξόφωνο

στην νέα ανάσα

στην κάθε νέα ανάσα

στην κάθε νέα μας ανάσα

-Δεσποινίς μου

Ας ξανασυστηθούμε.