γρηγορα θα ανεβασω την ενταση και ακομα πιο γρηγορα θα την χαμηλωσω.
σπασανε οι μερες.και εμεινα στο μεσοδιαστημα.
με αδεια χερια
και ενα τιμονι, θα ανηφορισω στις παλιες μου εμμονες
γερμενος με ολο μου το βαρος στο κορμο τους
στις σκοτεινες τους σπηλιες
θα αναπλασω τις ιστοριες της φωτιας
οι νεες εμμονες
οι νεες συντριβες
απλωνουν το χερι παρηγοριτηκα
θα χασω τον δρομο
-παντα χανεις τον δρομο οταν ο προορισμος δεν ειναι φυγη
ειχα για λιγο αισθανθει την ελπιδα
και την χαραυγη στα λογια σου
-παντα χανεις τον δρομο οταν ο προορισμος δεν ειναι φυγη
κοιτας-
ειδες
πηγαινεις-
πηγες
θες-
δεν θες
διαπερασες την σκια μου και ξαναεγινες βροχη
3 σχόλια:
H βροχή ανακουφίζει κάπως τις τάσεις φυγής μας..Καλό βράδυ σας.
Kαινουργια πορεια.Οι παλιες εμμονες τελειωσαν το 2009.Οι σπηλιες τους μετα τοσο καιρο παυουν να ειναι σκοτεινες.Μην τις κρατας εσυ σκοτεινες.Τωρα τα χερια πρεπει να ειναι γεματα.Διορθωσε την πυξιδα σου και ακολουθησε εσυ τον δρομο για ενα προορισμο που δεν θα ειναι φυγη.
"διαπερασες την σκια μου και ξαναεγινες βροχη"
δεν έχω κάτι να πω πέρα από αυτό,
αισθάνομαι τόσο μικρή με κάτι τέτοια..
Δημοσίευση σχολίου