Τρίτη 1 Μαΐου 2007

Η αισθηση στις πεντε τα ξημερωματα...

Το ξενυχτι σου γεννα πολλες φορες την αισθηση της μοναδικοτητας των στιγμων εκεινων που περιφερονται εξω απο τα κλειστα παραθυρα οταν οι πολλοι κοιμουνται..

Αισθανεσαι για λιγο την διαθεση της ημερας,το πρωτο της κλαμα μετα την γεννα..το πρωτο της ξεσπασμα..


Στις πεντε τα ξημερωματα,ξεφυτρωνουν οι πρωτοι εργαζομενοι της ημερας...
Το σκουπιδιαρικο καθε φορα μου θυμιζει την ωρα,εκεινη που μετριεται ως πεμπτη...καθε φορα και μια εκπληξη,καθε φορα και μια παρορμηση μετα την ειδηση μιας νεας μερας,μιας νεας γεννας...

Οι ωρες αυτες κυλουν με την αρμονια ενος ακορντεον πριν γλυστρισει ο ηλιος στην κατηφορικη του ανατολη και η καθημερινοτητα στριγκλισει τους ψυχεδελικους ηχους
μιας βαριας μυθοπλασιας...

Καλημερα..σε ολους..