Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2007

Κοιταξα στο βαθος της μπυρας και ειδα την ματαιοτητα της αναμονης πριν την μεθη

η χαρα κανει καλο

η χαρα κανει καλο,
και ολη μερα θα γελω,

στο σχολειο οταν πηγαινω
με χαμογελο θα μπαινω,


και τους φιλους μου καλω
να γελασουμε μαζι

ποσο τους ευχαριστω
που και αυτοι ειναι χαζοι


ολα τα παιδακια τωρα
στροβιλιζονται με φορα

τρεχουν ολοι στην αυλη
"δούλοι τηλεοπτικοι"

τι ωραια που περναω
ολους τους χειροκροταω


με μπαλονια και κορδελες
στολισαν ολες τις μερες



μια τεραστια γιορτη
μοιαζει να ναι η ζωη

ετσι
παντα θα γελω
η χαρα κανει καλο

Μα εγω εσενα θελω

σε σκεφτομαι,
Μα

τι σημασια εχει.

το ξερω δεν θα σε ξαναδω
Μα

ισως,
αν,
δεν ξερω,

τιποτα.




μπορει.


ειμαι "τυχερος",ειμαι "δυνατος",

Μα,




-τι μα;



-τιποτα αστο.

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2007

"Ο θεος πεθανε"

"Αν το παρορμητικο ειναι η χωρις σκεψη απαντηση σε ενα ερεθισμα,τοτε φταιει αραγε ο παρορμητισμος ή το ερεθισμα;"


Αραγε ποσο σαταναδες ειναι ολοι αυτοι οι "καλοι" ανθρωποι που εξυμνουν την ηθικη;
..την καθε ηθικη..

ή μηπως η ηθικη δεν ειναι ηθικη;
αλλα απλα μια ενορμησιακη λειτουργια,
μια αναγκη,μια ικανοποιηση της,
μια θεληση για κατι;

λιγη περισσοτερη δυμανη.. ;

ισως...

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2007

Καθε αρχη και δυσκολη...

"δεν εχουμε τιποτα να πουμε,
περιμενουμε μονο να αφουγκραστουμε
την ομορφια που πλεκουμε στον νου μας,
φορεσια για ο,τι μας προσμενει"

Ειναι σαφεστατα δεδομενο το ματαιο καθε αρχης,
γι αυτο με μεγαλη ευχαριστηση θα κανω μια ακομα..

μια αρχη ειναι η διαπιστωση της διαθεσης για κατι..
αλλο..

διαφοροποιηση....

η αναγκη και η εκτονωση της..

εαν κοιταξουμε την διαφοροποιηση πιο βαθια στα ματια,
θα δουμε οτι τρεφει μισος για την αρχη..

την καταργει...

η ροη ειναι συνεχης...

και η αρχη καθως και καθε εννοια τοπου και χρονου
καταργουνται...

δεν υφιστανται...

ειναι πλεον παρελθον,
μνημες που χαθηκαν
με το ιδιο βαρος που επινοηθηκαν,
διοτι δεν υπηρξαν ποτε, (οπως θα ελεγε καποιος
που πιστευει στην μη-υπαρξη..)



καθε αρχη και δυσκολη λοιπον...

κανοντας μια δευτερη αρχη θα ελεγα πως
το θεμα ειναι εξισου σοβαρο με τα προηγουμενα...και τα παρεπομενα

οι ανθρωποι συνεχως μιλανε,
ή γραφουν στο μπλογκ τους.


λενε πως δεν ειναι τρελοι.

σιγουρα ειναι μετρημενοι
σιγουρα ειναι μετρημενοι
σιγουρα ειναι μετρημενοι
σιγουρα ειναι μετρημενοι
σιγουρα ειναι μετρημενοι
σιγουρα ειναι μετρημενοι

σιγουρα ειναι μετρημενοι

φτασαμε στο ισογειο

καλημερα...

Ροη απο,ροη προς

τελος.

στον γκρεμο.
Η μνημη και η ενορμηση,
το παθος,συγχηση,
η ανια κοχλαζει

ελπιδα για κατι.


το ονομα της με κοιταξε,
σκαρφαλωσε στο δεντρο
και υστερα επεσε.


πεταξα την δυσαρεσκεια στον τοιχο.

εσπασε

Μακαρι.

μα οχι.


ειναι ακομα εκει.
βελονιζει το μυαλο μου,
ψυθιριζει την ανατολη
ξεθαβει την κολαση,απο κατω,
απο κατω, απο κατω, απο κατω,
απο κατω, απο κατω,
γερναει, την νυχτα,ασελγει στην ανια...

Για λιγο ευφορια,



..μα οχι..


δεν εξαυλωθηκε η <<μορφη της>>,



ουτε το αυλο λησμονηθηκε...



μη-τελος.