Περιφερομαι ασκοπα στο αδιαφορο
μηδεν και ειμαι περιεργος
να μαθω που βρισκεται,
ενω ξερω ηδη οτι ειναι μεσα
στο διαμερισμα, που
το διαπερνουν οι ηχοι
των διαφορων ασχολιων της,
οταν τους αισθανομαι,περνοντας
συμπτωματικα απ'εξω.
Και ξερω οτι ειναι εκει.
στην σκεψη,στην θυμηση,
στο συμβολικο.
ωστοσο, αναρωτιεμαι που να βρισκεται.
ενα βαρος φριχτο.
αναρωτιεμαι που να βρισκεται.
αυτη η σιωπη ποναει.
που μπορει να βρισκεται;
αν οχι παντου,
σιγουρα καπου.
αν οχι στο καθετι,
σιγουρα καπου.
αν οχι οπου..
γιατι οχι οπου..;
σιγουρα παντου.
"-γιατι εισαι θλιμμενος;
-γιατι ετσι."
και ξερεις ποσο δυσκολο ειναι.
γιατι το πιο ευκολο πραγμα
ειναι να σκοτωσεις καποιον.
και ξερω ποσο δυσκολο ειναι.
οταν προλαβει αυτος.
ισως περπατουσαμε για λιγο.
στους δρομους εκει εξω.γιατι ειναι
μεγαλοι και οδυνηροι να τους περπατας μονος.
και στο ειχα υποσχεθει πριν καν το αντιληφθω,
πως
δεν θα κοιτουσα τιποτα παρα μονο εσενα.
γιατι δεν υπαρχει τιποτα εκει εξω στ'αληθεια.
παρα μονο μιζερια,αθλιοτητα,καταντια και
βρωμικος αερας.
περιφερομαστε καθημερινα και καταρρεουμε
στα μεσοδιαστηματα της ματαιοτητας.
δεν υπαρχει διεξοδος γιατι δεν υπαρχει χωρος.
μονο στα ματια σου μπορω να βρω εναν δορμο.
μονο εκει μπορω να βρω εναν τοπο.
για να σταθω.
αναρωτιεμαι που βρισκεσαι,
καθως διασχιζω τους ανηλεους θορυβους,
των αβασταχτων πονων
που νυσταζουν στα πεζοδρομια.
αναρωτιεμαι που βρισκεσαι
καθως η σκεψη μου για μερες
ειναι εκει οπου την αφησα,
πριν με αφανισει η πολη.
στην θυμηση σου.
13 σχόλια:
Το ξέρω πως το ξέρεις, αλλά πάντα "εκεί έξω" θα υπάρχει μιζέρια και μόνο στην ιερή θύμηση της θα νιώθεις άνετα. Ακόμα και αν δεν υπάρχει πουθενά τελικά εκείνη.
Τέλειο! Μου άρεσε πάρα πολύ!!
To δυσκολο ειναι να μην μπορεις ουτε στα ματια του αλλου να βρεις μια διεξοδο.Τοτε χανεσαι και μετεωρος πια
στροβιλιζεσαι.
επίσης η φωτογραφία ΑΠΑΙΚΤΗ..
ego tis proalles egrafa pos einai protimotero na skototheis apo to na skotoseis...
και εγω.
καποιες φορες το λεω.
ολα ειναι αντιφαση.
οταν εισαι μπροσατα σε μια κατασταση σου δημιουργουνται διαφορα συναισθηματα.
ετσι ειναι.
απλα.
--haris--
ναι ειναι αληθεια.
μενει η αναγκη να υπαρχει εκεινη.
--roadartist--
ευχαριστω.χαρηκα.
--πρασινο λικερ--
ναι,μα παντα θα επινοεις διεξοδα και καταφυγια στα "ματια" καποιου.η αναγκη ειναι που δημιουργει την ψευδαισθηση.οταν ο αλλος δεν ειναι ο δρομος.πρεπει να βγαλεις φτερα.
Είναι αυτό που ζούν όλοι οι άνθρωποι σε μία αναμονή ή σε μία δύσκολη στιγμή ή σε μία απογοήτευση ή μοναξιά...κοιτάζουν και αναζητούν λίγο πίσω για έναν παλιότερο δρόμο λιγότερο οδυνειρό.Και δεν μπορούν να το περιγράψουν με λόγια όπως το κάνεις πολύ καλά αγαπητέ.Πολύ καλή η προσέγγισή σου.Την καλησπέρα μου
island
Αν ειναι ανοιχτα τα ματια δεν τα δημιουργει η ψευδαισθηση.Αν ομως ειναι κλειστα ,τοτε πρεπει να βγαλομε φτερα και να πεταξομε .
ωραιο..
pio eukolo na skotwseis para na meineis na skotwnesai
nomizw
kai m'aresan poly ta logia ayta
ola ta parapanw
kai tha niwsw ki egw pws den yparxei dieksodos otan den yparxei xwros
kai tha afisw ta greeklish giati alliws diavazontai toyth thn wra toylaxiston
skliro post
kalws se vrika
"και στο ειχα υποσχεθει πριν καν το αντιληφθω,
πως
δεν θα κοιτουσα τιποτα παρα μονο εσενα. "
αυτό..
πόνεσε..
πολύ!
Είναι περίεργο πως μπορούν πολλοί άνθρωπο ατομικά ο καθένας να βιώνουν ένα συναίσθημα όπως η μοναξιά, η αποξένωση, το χάος στο χάσιμο των συναισθημάτων.. πολλοί και ο καθένας μόνος του. Πάντα σε μια άκρη του μυαλού μου νόμιζα πως η μοναξιά είναι το να μη μπορείς να δεις δίπλα σου ή να μη θυμάσαι να δεις.. Δεν ξέρω!...
η μοναξια ειναι μια περιεργη κατασταση.
ποτε δεν εισαι μονος οταν πονας για κατι.
παιρνεις μαζι σου και το αντικειμενο της θλιψης σου.
μοναξια ειναι μαλλον η ανεμελια και η ληθη.
Δημοσίευση σχολίου