Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2008

"οποιος ξεχναει χανεται"


οι μερες θα περασουν θα το δεις.....

εξω ξημερωνει.


φοβαμαι πως δεν θα σε δω ποτε,
και γραφω πρωτη φορα.

αληθεια ειναι η πρωτη φορα

στα ματια σου εμεινα,και το ξερεις.
στα ματια σου ξεμεινα,


οι γεροι δεν νιωθουν την βροχη.
δεν ακουνε το παθος που βουιζει παρατεταμενα

νιωθουνε ωριμοι πως ειναι
περπατανε αργα στον δρομο

και σε ξερουν
εισαι παιδι

εισαι ακομα παιδι.

με τα παθη μετριαζονται τα παθη.

δεν τους το ειπε κανεις.
αυτο δεν τους το ειπε κανεις.
η σοφια τους δεν εφτασε στο σημειο αυτοαναιρεσης της,
που θα αποδεικνυε την υπαρξη της.

(ο θυμος μου εστιασε το ενδιαφερον μου στους "ωριμους"
και ο ερωτισμος που με διακατειχε μεταμορφωθηκε σε απεχθεια
και νευρικοτητα).


...με τα παθη μετριαζονται τα παθη.

συνεχιζω στην εναλλαγη των
συναισθηματων,
παρορμητικος οπως παντα.

καθως δεν θα μπορουσα να ειμαι κατι αλλο.

κανεις δεν θα μπορουσε να ειναι κατι αλλο
απο το Ειναι που δεν θα μαθει ποτε.

μονο οι αγιοι ειναι κατι αλλο.
(αυτοι στις εικονες ).

λενε γι'αυτους οτι ειναι μετρημενοι.
επικαλουνται τον υγιη ανθρωπο,
την ολοκληρωση και την θεωση.
Στοπ.
δεν θα μπορουσα να συνεχισω αλλο
σε συλλογισμους αρρωστημενους...


με τα παθη μετριαζονται τα παθη.


ανα-θυμαμαι την εικονα σου.
σαν ολα εκεινη να τα καθοριζει.

και η ζωη μου ωραιοποιειται γιατι υπαρχεις.

γαληνευει το γυρω μεσα μου
και ξεχνω την νευρικοτητα που μου προκαλουν οι μεγαλοι ηλικιακα, "ωριμοι",
ενω ηδη την εχω ανακαλεσει,οριοθετωντας την στην γραφη,
με αλλη διαθεση ομως.

παντα χωρις λογο,

αναρωτιεμαι για τον τροπο
(που συνηθιζουμε να υιοθετουμε αθορυβα και
ασυνειδα),με τον οποιο
πραγματωνουμε τις στιγμιαιες αντιφασεις
που μενουν πανω μας
για παντα.

πως μπορεις να ξεχασεις κατι πες μου;
πως μπορεις να ξεχασεις κατι;
οταν σου ειναι βιωμα.

οταν το ανακαλεις,
οταν ανακαλεις κατι που εχεις ξαχασει.


πως μπορεις να μην εισαι αυτο,που λες οτι δεν εχεις;



πως μπορεις να ξεχασεις το αιτιο του παροντος,
οταν αυτο δεν χρειαζεται καν να το θυμηθεις.
οταν αυτο εισαι ο ιδιος.
εν μερη.
εισαι απορροια.
η μνημη ειναι το παρον.

ειμαστε οντα
οικοδομημενα
συγκροτουμενα
στολισμενα
αποτελουμενα απο "μνημες".

μια σχεση επενεργειων
αντιδρασεων
βιωματων

η μορφη και οι σχηματισμοι
που συγκροτουν το "εγω"
ειναι ιχνη των αντικειμενων
που συνηθιζεται να αποκαλουνται ως "μνημη".



δεν θα σε ξεχασω ποτε.

καθως δεν θα μπορουσα να "σε" διαχωρισω απο
το "εγω".

9 σχόλια:

meril είπε...

Όποιος ξεχνάει χάνεται λες;
Μα δεν ξεχνάς αφού μέσα σου είναι όλα....Απωθείς ίσως δε γίνεται αλλιώς πρέπει να προχωρήσεις
"ξεχνώ τη νευρικότητα που μου έχουν προκαλέσει οι ώριμοι"
Να το πάρω προσωπικά; (αστειεύομαι...)
Μ' άρεσε
Την καλημέρα μου

δεν υπαρχει κατι για το οποιο τιθεται θεμα είπε...

καλησπερα μεριλ

"οποιος ξεχναει χανεται" ειναι στιχος απο τραγουδι του Σ.Μαλαμα

προβαλω μια διαφορετικη προοπτικη

οσο για τους "ωριμους" πιστευω οτι ειναι μια εννοια κενη περιεχομενου. υπαρχει μονο γηρανση.
οσοι νοηματοδοτουν και επινοουν την ωριμοτητα του νου,την οριοθετουν με βαση την ηλικιακη-βιολογικη ωριμανση
ενω δεν ισχυει κατι τετοιο,
ουτε καν ο διαχωρισμος υλικου-πνευματικου.

σε καμμια περιπτωση δεν το εννοω ετσι,μην το παρεις προσωπικα :)

καλα να περνας

meril είπε...

Aστειεύομουν βέβαια.... Και ναι η ωριμότητα μόνο θέμα ηλικίας δεν είναι
Κι εσύ να περνάς καλά

Sotona Dos είπε...

και εγω περασα απο εδω

δεν υπαρχει κατι για το οποιο τιθεται θεμα είπε...

καλως ορισες stereotype

prasino liker είπε...

Oι γεροι δεν θελουν να ακουσουν την βροχη.Ειναι σαν να χτυπα στο μυαλο τους ο θορυβος της.Ειναι σαν να θελει να τους φερει τις μνημες που θελουν να θαψουν.Συνειδητα ξεχνανε.Τους αγιους εμεις τους ζωγραφιζουμε .Εμεις τους δινουμε την μορφη ,εμεις στρεφομε το βλεμμα και την σκεψη προς αυτους.Οι νεοι ας μην ξεχνανε,οχι για να μην χαθουν αλλα για να δημιουργουν με τις μνημες γερα οικοδομηματα.

Nathalie είπε...

Kαταπληκτικό. Με άφησες άφωνη..

Vicky είπε...

Νομίζω πως αυτό μου άρεσε περισσότερο από όσα έχω διαβάσει ως τώρα από σένα.
Και με εξαίρεση την τελευταία φράση (απλά γιατί δε βρήκα ακόμα αυτό το "σε"), όλο το υπόλοιπο με βρίσκει σύμφωνη, στον τρόπο που το αντιλήφθηκα.
Επίσης, μου άρεσε και η εικόνα, στο τέλος αρκετά.

Καλησπέρα κι από μένα :)

δεν υπαρχει κατι για το οποιο τιθεται θεμα είπε...

λικερ,
καλησπερα σου..
ας μην ξεχασουμε.αφου κατι τετοιο δεν γινεται στ'αληθεια.

nathalie
γεια σου,
ευχαριστω για τα λογια.
με αφησες αφωνο..:)

Vicky
γεια σου,
το "σε" απευθυνεται στα βιωματα μας.οι επενεργειες των αντικειμενων πανω μας.
ειτε αυτα ειναι προσωπα ειτε α-προσωπα.
δεν υποδηλωνει μια κατασταση που εχεις κατι,(οπως εναν συντροφο),
διοτι δεν θα μπορουσες να μην εχεις κατι το οποιο υπαρχει.

ευχαριστω για τα λογια..
καλησπερα.