Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

Ο ήλιος, το παγκάκι και η έλλειψή τους

τριγυρνάμε στα μπάρ,τις ανείπωτες ώρες, χωρίς μέτρο εκτινασσόμαστε στις ριπές των εκστατικών μας παθών. Καθώς η Ιστορία περνά απο το ουίσκι και το κρασί μας,
ξερνάμε την ταξική μας συνείδηση και γινόμαστε τρελοί.

Απο τις μεγαλύτερες αδυναμίες που εχω συναντήσει στους ανθρωπους ειναι η άρνηση της ταύτισης τους με τα ζώα.η αυταπάτη της ανωτερώτητας και της ευγένειας,η μετρίαση των παθών με κατι αλλο (απο αυτά).
Γι αυτό συνήθως συναντάμε νεκρούς στον δρόμο ή στο δωμάτιο.
(ίσως να φταίνε οι ταινίες του χόλιγουντ - τρόμου)

αφιλόξενοι πλανήτες γίναν οι μνήμες μας, και το βλέμμα ειναι στραμένο στο έδαφος, ίσως για να μας θυμίζει to πού τεθήκαμε εκ των πραγμάτων, ή απλα για να ορίσει την υπαρξή μας με άυτον τον τροπο, αφήνοντας τον λεπτό υπαινηγμό (της) πως μας κοιταζει στα μάτια.

δεν γνωρίζω αν είναι επικίνδυνος ο πληθυντικός αυτή τη στιγμή,
πάντως εμείς σταθήκαμε αμήχανοι χώρις λέξεις, με το χαμένο βλεμμα,γνέφοντας αθόρυβα το αδιάφορο "γειά"//////


ύστερα απο λίγο κατηφορίζοντας,
βυθιζόμενοι στην επίγνωση ή καλύτερα στην αναγνώριση ή και την δημιουργια της παρελθοντικής εικόνας, αναζητήσαμε τον έρωτα στο κενό που μας περιέβαλλε με μια εχθρική διάθεση.

είχαμε καιρό να αναρωτηθούμε για το κενό.
ισως αυτό δημιουργείται όταν φθάσουμε εδώ,
(κ αν αυτό είναι συνείδηση),
δέν είμαστε πρόθυμοι να το εξαλείψουμε,
διότι γνωρίζουμε πως ειναι αδύνατο.



δεν υπάχει τρόπος πιά να σου δείξω τον ήλιο ,
και αυτό,
όχι επειδή δεν υπάρχει το τοπίο,
αλλά ματαιώθηκε η σκηνή.




7 σχόλια:

prasino liker είπε...

//Η πραγματικοτητα ειναι μια ψευδαισθηση που οφειλεται στην ελλειψη αλκοολ.//Οσκαρ Ουαιλντ.
Γι αυτο ισως πινουμε ,γι αυτο γινομαστε τρελοι.
//Μου αρεσουν τα γουρουνια.Οι σκυλοι μας θεωρουν ανωτερους,Οι γατες μας θεωρουν κατωτερους,τα γουρουνια μας φερονται σαν ισος προς ισο.//Ουινστον Τσορτσιλ.
Ενταξει οι μνημες ας κατοικοεδρευουν σε αφιλοξενους πλανητες.Λυπημενες μνημες συνηθως μας επισκεπτονται.Οποτε καλα θα κανουν να μενουν μακρια.
Ενα απλο γεια αρκει στις λησμονημενες μνημες.Ο πληθυντικος ας χρησιμοποιηθει εκει που υπαρχει ψυχη.
Το κενο πανισχυρο μια και περιεχει το παν.Στο κενο ειναι δυνατη η κινηση του ερωτα.Ποτε με εχθρικη διαθεση.
Ο τροπος θα βρεθει για να δειξεις τον ηλιο.Η λατρεια του Ωραιου ποτε δεν χανεται.Δεν κραταει για παντα η ματαιωση της σκηνης.
Καλο σου βραδυ.

δεν υπαρχει κατι για το οποιο τιθεται θεμα είπε...

ευχαριστω για την δυναμη που μου δωριζεις.
να σαι καλα,
σου ευχομαι οσο περισσοτερο να δημιουργεις σκηνες και χρωματα,ταξιδια και ερωτες

prasino liker είπε...

Ευχαριστω εγω ,για αυτα που λες.Δεν ειμαι τοσο δυνατη για να προσφερω δυναμη.Απλως εχω τακτοποιηση μεσα μου καποια πραγματα για να ειναι η καθημερινοτητα πιο ευκολη.Δεν θα παψω ποτε να ειμαι ρομαντικη και συναισθηματικα δεμενη με το ωραιο.Ομως τωρα πια το εχω παρει αποφαση οτι θα προχωραω μονη,αν και διπλα μου υπαρχουν ατομα.Η ζωη μου γινεται ωραια οταν αρκουμε σε πολυ λιγα.Ειμαι ολιγαρκης .Αλλα θα δεχτω με πολυ μεγαλη χαρα τις ευχες σου για χρωματα και για ταξιδια.Για τους ερωτες ,αστο καλυτερα σε σας τους νεωτερους.
Καλο σου απογευμα.

prasino liker είπε...

Αποψε η αλμυρα της θαλασσας εχει φτασει μεχρι το σπιτι μας.Φυσαει αρκετα.Σου χαριζω αυτα τα αρωματικα σταγονιδια μαζι με τα πρωτα γιασεμακια που βγηκαν στον κηπο μας.
και //Πρεπει να λησμονησεις τα παντα για να μπορεσεις να τα ξαναδεις.//
Σεζαν.

Horace είπε...

δεν υπάχει τρόπος πιά να σου δείξω τον ήλιο ,
και αυτό,
όχι επειδή δεν υπάρχει το τοπίο,
αλλά ματαιώθηκε η σκηνή.


αυτό είναι ό,τι πιο όμορφο και ό,τι πιο θλιβερό... από όσα κείμενα γραπτά κοσμούν τις οθόνες..

δεν υπαρχει κατι για το οποιο τιθεται θεμα είπε...

prasino liker
se eyxaristw poly gia to pio omorfo dwro poy tha mporoyses na mou kaneis.

Horace
to omorfo to dimiourgei o kathenas poy afougrazetai to keimeno.
xairomai poy s arese

prasino liker είπε...

Περασα για μια καλησπερα.Ελπιζω να εισαι καλα.